Er voor mij als fotograaf niks mooiers is dan de bijzondere interactie tussen mensen en honden vast te mogen leggen met beeldmateriaal. Het is zo mooi om te zien wat voor effect honden kunnen hebben op een kind of oudere. Met mijn foto’s help ik mee het verhaal van de cliënten van Contacthond te vertellen.

Ik als stagiaire MWD volop mogelijkheden krijg om ervaring in het vakgebied op te doen en mij voor te bereiden op mijn toekomstige loopbaan als ggz agoog. Op de dagbesteding bij Contacthond ben ik omringd door vrolijke viervoeters, dappere deelnemers en collega’s van wie ik veel kan leren.

Ik me als therapeut geen betere co-therapeut kan wensen als een therapiehond. Zonder oordeel spiegelt de hond het gedrag van de cliënt wat leidt tot nieuwe inzichten en nieuw gedrag.

Het mij elke keer weer raakt als ik in mijn interviews de verhalen mag optekenen van mensen die met therapiehonden werken of van mensen die door deze lieve honden een stap verder zijn gekomen!

Ik de wijze waarop Contacthond personen, op verschillende en creatieve manieren, in hun kracht kan zetten geweldig vind. Echt een organisatie met zichtbare impact! En daar hoor ik graag bij.

Mijn hart bij de kwetsbare mensen in deze samenleving ligt. Niks mooiers dan met hen op zoek te gaan naar wie ze zijn en wat ze uniek maakt. Het is prachtig mensen te zien opbloeien, al is het soms alleen in de kleine dingen van hun leven. In mijn eigen leven spelen honden al een lange tijd een belangrijke rol. Ik heb in mijn omgeving gezien wat honden voor mensen kunnen betekenen. Na mijn opleiding MZ kwam ik tijdens mijn zoektocht naar een professionele manier om honden in de zorg in te zetten bij Stichting Contacthond uit. Hier vind ik wat dicht bij mijn hart ligt: ‘de zorg voor bijzondere mensen met speciale honden’.

Mijn hond Bennie de mooiste baan van de wereld heeft. Spelen met kinderen, heerlijk knuffelen en zo nu en dan een lekker brokje. Meer heeft Bennie niet te wensen in z’n hondenleventje. Hij staat al voor de deur te kwispelen als de Contacthond bus voorrijdt.

ik zo’n toegevoegde waarde zie aan de inzet van een hond. ‘Natuurlijk wil mijn hond graag dat ik sneller loop. Ook dat ik een stok in mijn mond neem en bij het hek de bedreigende buitenwereld weg blaf. Maar hij oordeelt er niet over dat ik dat niet doe. Hij observeert me. En past zich aan. Niet vanuit een diep medelijden. Maar met een kalme acceptatie zonder oordeel. Zo zijn de dingen dus, zie ik hem haast denken. Jij loopt vandaag wat langzamer dan ik. Maar we lopen! No sweat baas’. Daarom draag ik zo graag bij aan Contacthond: om aan een ieder die het nodig heeft een hond als metgezel en als leermeester te kunnen ervaren.