AFSCHEID VAN EEN ICOON. IN MEMORIAM THERAPIEHOND LOLA.
Je weet dat honden niet het eeuwige leven hebben. En dat 13 best oud is voor een Franse buldog. Maar toch. Het telefoontje gisteren dat Lola is ingeslapen kwam hard aan bij ons. Behalve dat Lola voor haar baasjes alles was,was Lola voor ons namelijk een icoon. De laatste van de drie musketiers. En nu sluiten we dat tijdperk dus voorgoed af. Een icoon is niet meer!
Twaalf en een half jaar geleden startte stichting Contacthond met drie therapiehonden. Jazz de Zwitserse witte herder, Beau de labrador retriever en Lola de Franse Buldog. Samen gingen ze naar training, samen werden ze getest en ze werden alle drie vanaf 2009 ingezet bij de Leekerweide Groep, onze eerste grote opdrachtgever. Van de eerste twee therapiehonden namen we een aantal jaren geleden helaas al afscheid. Een foto van lady Jazz, de witte herder waar alles mee begon van oprichtster Nikki Rethmeier, hangt prominent in de hal van ons therapiecentrum in Vijfhuizen. Van de drie musketiers was de laatste paar jaar alleen Lola nog in leven (maar uiteraard gepensioneerd waar het haar werk als therapiehond betrof). En nu is dus ook zij naar de eeuwige jachtvelden vertrokken.
Lieve kleine Lola. Wat heeft ze groots werk verricht. Haar specialiteit binnen therapiesessies was dat ze alleen met je ging werken als ze jouw onverdeelde aandacht had. Dwaalde je zelf af met je aandacht of was de opdracht niet geheel duidelijk? Lola ging heerlijk haar eigen gangetje. Durfde je de tennisbal niet terug te vragen? Lola hield hem fijn voor zichzelf. Was je haar naam vergeten of verhaspelde je die? Lola liep stoïcijns door zonder je een blik waardig te keuren. De kleine diva transformeerde echter in een enthousiaste hond die met je wilde werken als de aandacht echt op haar was gericht en je duidelijk aangaf wat je van haar wilde. Duidelijkheid en feest,daar hield onze Lola van. Lola werd veel ingezet bij jongeren met een verstandelijke beperking om aan sociale vaardigheden te werken. Leren oogcontact maken, duidelijk zeggen wat je wilt. Durven contact te maken. Focus houden, geconcentreerd blijven. Initiatief nemen. Op een speelse manier leerde de jongeren veel van het werken met onze Lola. De beloning voor zowel Lola als client was steevast een machtig balspel dat altijd tot veel hilariteit leidde. Overeen antislip mat werd dan een tennisbal heen en weer gerold tussen cliënt en therapeut. Lola was de lummel en mocht de bal proberen te pakken voordat die bij de andere persoon terecht kwam. Vlak voordat Lola de bal te pakken had maakte ze vaak een grappig huppeltje dat altijd een lach bracht op de gezichten van de cliënten. Al snel werd dat huppeltje de Lola shuffle genoemd.
Lieve kleine Lola. Wat gunnen we je daar achter de regenboog alle tennisballen en kipfilets van de wereld. We wensen de baasjes van Lola veel sterkte met dit moeilijke afscheid en gemis.
Met het vertrek van Lola weten we: het wordt nooit meer hetzelfde. Onze allereerste drie therapiehonden zijn nu samen achter de regenboog aan het spelen. Gelukkig kunnen we met een enorm grote glimlach terugkijken op onze drie prachtige lieve musketiers.
Dus vooruit. Laten we ze nog één keer samen een podium geven:
Run free, run wild Lady Jazz, Black Beau(ty) en Diva Lola. Go make some noise up there!
Nikki Rethmeier
Juli 2020
