Afscheid van twee hondenhelden
Zo af en toe moeten we bij Contacthond afscheid nemen van honden die niet langer ingezet kunnen worden voor het -best pittige- werk van een therapiehond. Soms vanwege een hardnekkige blessure, soms is ouderdom en daarmee oprukkende kwaaltjes de boosdoener. Deze Contacthonden mogen dan van een welverdiende oude dag thuis gaan genieten.
Niks bijzonders zal je denken. Maar voor ons betekent dit dat we definitief afscheid moeten nemen van de pensionado. En dat valt zwaar, vooral als het zoals nu twee oud gedienden betreft, die beiden lang gewerkt hebben voor Contacthond. Niet alleen twee top honden, maar ook honden met mooie verhalen.
Neem nou Smaus. Onze Labradoodle met verdacht veel Poedel bloed. Super eigenwijs, maar mits op de juiste manier gekieteld wel altijd te porren voor een leuk spel. Ze heeft ontelbare harten geraakt met haar ontwapenende uitvoering van ‘hiep hiep hoera’ (hoe overtuigender je het commando geeft des te hoger springt ze dan met 4 poten van de vloer!). Dat ze daarmee vele kinderen heeft geleerd met lichaamstaal en stemgebruik te oefenen is haar denk ik ontgaan. De aandacht, de beloningen, daar ging er voor. Zelf heb ik vaak met Smaus mogen werken in train de therapeut trainingen. Daarbij gaan nieuwe therapeuten eerst zelf ervaren hoe het is om met een hond te werken. Dan hoorde ik steevast iemand vertwijfeld roepen ‘nou ze doet het niet hoor” of ‘kent ze deze oefening wel?”. Ha ha ha. Nou en of Smaus de oefening kende, maar als ze maar enigszins vermoedde dat ze er mee weg zou komen bleef ze gewoon lekker liggen. Binnen Contacthond hebben we daar nu een naam voor als een hond zoiets doet: dat heet een Smaussie doen. Mooi toch? Het afgelopen jaar werd Smaus echter steeds wat stijver en moesten de oefeningen aangepast worden. En nu is De Smaus dus officieel met pensioen.
En wat te denken van onze andere kanjer, zwarte labrador Teun. Woont paradijselijk bij de eigenaren van een Intratuin centrum in de Beemster. Onze lieve Teun. Hield samen met haar eigenaren een inzamelingsactie voor haar werk bij Contacthond! We hebben zelden een lievere hond meegemaakt. Vol vertrouwen keek ze steeds naar de hondenbegeleider, klaar en zin in een nieuwe klus. We hebben een foto nodig van een hond met een rode bakelieten telefoon in de bek? Teun. We hebben een hond nodig voor een foto-shoot waarbij de hond rustig naast een druk jongetje blijft liggen? Teun. Teun heeft uitsluitend gewerkt met kinderen. Down, autisme, milde gedragsproblemen, Teun maakte het niks uit en de kinderen adoreerden haar. Kinderen met gedragsproblemen bracht ze rust en afleiding en positieve succes ervaringen. Zelfvertrouwen opbouwen met Teun door samen eenvoudige opdrachtjes en parcoursjes te doen, ze deed het zo super geconcentreerd. Helaas kwam aan dat alles een eind toen Teun geopereerd moest worden aan beide knieën. Na een lang revalidatie traject bleek uiteindelijk toch dat het werk te zwaar voor haar was geworden. Eind vorig jaar is besloten haar niet langer in te zetten als therapiehond en gaat ook Teuntje nu als pensionado door het leven.
We missen Smaus en Teun nu al. Kanjers waren/zijn het. Geniet heerlijk thuis van jullie oude dag dames, wij van Contacthond hopen dat jullie schandelijk verwend worden, dat verdienen jullie.
Ons resteren de talloze herinneringen, prachtige foto’s en smeuïge verhalen. En de wetenschap dat over tien jaar nieuwe trainers die bij ons worden opgeleid kreten leren als ‘een Smaussie doen’ en ‘er op zijn Teuns’ bij liggen.
Teun en Smaus. Smaus en Teun. Bedankt!
Nikki Rethmeier
Juli 2018
