Bijzonder begeleidingstraject
We zetten regelmatig onze therapiehonden in voor PG-cliënten. PG staat voor psychogeriatrie, waarmee psychische stoornissen -zoals bijvoorbeeld dementie- worden bedoeld die verband houden met ouderdom. Dementie is eigenlijk de naam voor een combinatie van symptomen waarbij de hersenen informatie niet meer goed verwerken en er zijn dan ook ruim 50 ziektes die onder dementie vallen.
Het verloop van dementie kent verschillende fasen, en meestal hebben mensen vanaf een bepaalde fase specialistische zorg nodig. Lichamelijke klachten en vooral cognitieve achteruitgang maakt dat op een bepaald moment thuis wonen onmogelijk wordt en verhuizing naar een verpleeghuis onvermijdelijk is. Onze therapiehonden kunnen dan ingeschakeld worden om cognitief te prikkelen, om het geheugen te trainen, om kleine doelen op het fysieke vlak na te streven of gewoon om voor wat afleiding en ontspanning te zorgen. We begeleiden cliënten ook tijdens de laatste fase van dementie, die vaak in bed wordt doorgebracht.
Sommige cliënten zullen ons altijd bij blijven. Corrie van H is zo een cliënte. We begeleiden deze lieve dame in het verpleeghuis waar ze woont inmiddels al bijna 2,5 jaar met een therapiehond. Wat het voor onze hondenbegeleidster bijzonder maakt is dat ze de kans krijgt Corrie in diverse fasen van haar dementie te begeleiden. Als hondenbegeleidster én therapiehond groei je zo als het ware mee met de cliënt in het ziekteproces. Dat is verschrikkelijk mooi en meteen ook best verdrietig omdat je van dichtbij ziet wat dementie aan kan richten bij iemand.
Begin januari 2019 zat Corrie nog in een rolstoel als we met therapiehond Zoever langskwamen. Corrie genoot van eenvoudige spelletjes met Zoever die er op gericht waren haar cognitief uit te dagen. Ze praatte graag en veel en de omgang met Zoever riep herinneringen op aan vroeger, toen Corrie zelf honden had. Op haar kamer staat een foto waarop twee grote Duitse herders prominent in zicht staan.
Geleidelijk ging Corrie steeds een stapje verder achteruit en raakte zij steeds meer geïsoleerd in haar eigen wereld. Het korte termijn geheugen liet haar inmiddels ook volledig in de steek. We herinneren ons echter die keer dat Zoever vanwege een oogontsteking niet kon komen en werd vervangen door een andere therapiehond. Een hele grote hond die staande zijn hoofd makkelijk op het bed kon leggen en dat ook deed. Corrie vond het prachtig. De week daarna was Zoever voldoende hersteld en ging weer mee. Tot onze verrassing zei Corrie bij het zien van Zoever meteen “hé, is die grote hond deze keer niet mee”? Het blijft ons en het verzorgend personeel verbazen welke luikjes een therapiehond soms toch weet te openen in een zwaar haperend geheugen.
Inmiddels is Corrie al een tijdje eigenlijk alleen nog in bed te vinden. Ze slaapt veel en maakt weinig contact. Totdat therapiehond Zoever komt. Dan beginnen de radartjes in haar hoofd te draaien, wil ze Zoever aaien en kletst honderduit tegen de hond. We laten Zoever als het kan rustig op bed liggen, het warme hondenlijf doet dan zijn werk. Een van de mooie dingen van onze bezoeken is dat het effect vaak nog een tijdje na suddert. Als we dan de rest van de middag met andere cliënten bezig zijn horen we uit Corrie’s kamer nog steeds vrolijk gebabbel komen. Ze praat dan nog honderduit tegen haar knuffelberen.
Afgelopen week gingen we weer naar Corrie. De verzorgers gaven aan dat ze die dag erg veel pijn had en wisten niet of bezoek van de therapiehond zou lukken. Pijn maakt soms een lichte aanraking al te pijnlijk. Vandaar dat eerst werd gevraagd of ze wel bezoek wilde van ‘haar’ therapiehond. Ze keek ons aan alsof we totaal gek geworden waren. Dus mocht Zoever op bed en tegen haar aan liggen. Veertig minuten lang heeft Corrie non stop liggen kletsen tegen Zoever. “Je bent echt lief” zegt ze dan een aantal keer tegen haar, en Zoever laat zich deze positieve aandacht welgevallen. Het is enorm fijn te zien dat Corrie door de aanwezigheid van Zoever even de pijn kan vergeten.
Omdat Corrie verder achteruit gaat weten we niet hoe vaak we haar nog mogen verblijden met een bezoek van Zoever. Maar we zijn dankbaar dat we haar zo lang al mochten ondersteunen.
De familie van Corrie heeft aangegeven trots te zijn als haar verhaal op social media verschijnt.
Dus bij deze lieve Corrie: je staat er op hoor! Samen met jouw Zoever.
Meer weten over de inzet van onze therapiehonden bij mensen met dementie? Kijk op onze website www.contacthond.nlof stuur een bericht naar info@contacthond.nl
